Verslag van 5 juni

We begonnen de avond met een voorstelrondje omdat er 3 nieuwe mensen waren.

Nadat Heleen de inleiding had verwoordt, las 1 man een gedicht voor dat over eenzaamheid ging. Hierna kwam ter sprake of mensen wel of geen vrienden hebben.

Mensen gaven aan dat er onderscheid is tussen vrienden en kennissen; niet iedereen lukt het om een intensief contact aan te gaan en te onderhouden. Bij de omgang met kennissen werd minder vaak het gevoel van eenzaamheid gevoeld omdat het contact niet zo intens is.

Wat iemand kan doen om het gevoel van eenzaamheid tegen te gaan, is bijvoorbeeld vanuit een gezamenlijke hobby contact zoeken. Dit kan ervoor zorgen dat iemand zich voor een bepaald tijd niet eenzaam voelt.

Facebook is ook een manier om, via internet, vrienden te krijgen. Het is anders als echt contact maar wel een manier om zich prettig te kunnen voelen. 

Op een feest, receptie of een bijeenkomst onder collega`s kan je met iemand een gesprek aangaan door vragen te stellen. Met wat geluk tref je een interessante overeenkomst en gaat het gesprek hierover.

Een persoon gaf aan dat hij via een NLP-training geleerd heeft om niet van te voren allerlei scenario`s te bedenken maar mensen belangstellend benaderen. 

We vroegen ons af wat ons dat eenzame gevoel geeft en mensen gaven o.a. aan dat eenzame gevoel al heel lang te ervaren. Vanuit het gezin waar men is opgegroeid mist men een verbinding met elkaar,  men werd en wordt vaak niet begrepen en er is geen begrip voor de persoon met autisme.

Vanuit de basis herkennen mensen dit gevoel al en veel mensen hebben dit eenzaamheidsgevoel meegenomen naar een relatie of huwelijk.

Van de 9 mensen die er deze avond waren, bleken er 4 getrouwd te zijn en zij herkenden het gevoel van eenzaamheid binnen het huwelijk. In een relatie moet je elkaar goed kunnen vertrouwen en alles aan elkaar kunnen vertellen; dit bleek niet zo te werken bij die 4 mensen die een partner hebben.

Na het krijgen van de autismediagnose werden de onbegrepen gevoelens duidelijk en kon men afspraken maken om in huis een  plek te creëren  waar men tot zichzelf kan komen.

Het is natuurlijk niet zo dat het eenzaamheidsgevoel alleen maar bij autisten voorkomt; iedereen moet elkaar de ruimte geven in een relatie.

Een man gaf aan dat de mate van zijn moeheid meespeelt: hoe groter de vermoeidheid hoe eerder hij het eenzaamheidsgevoel ervaart. Hij gaf aan dat als hij zich onder de mensen bevond, dat hij beter zijn best deed om ‘normaal’ mee te doen.

Een goede dagstructuur zorgt ervoor dat je bezig bent en dat voorkomt ook het gevoel van eenzaamheid. Als je veel eenzaamheidsgevoelens ervaart kan afleiding er voor zorgen dat je niet in een negatieve stemming blijft zitten.

We kwamen tot de conclusie dat als mensen je accepteren zoals je bent en je mag zijn zoals je bent, dat men dan minder gauw gevoelens van eenzaamheid ervaart.

We besloten de avond met het invullen van een enquêteformulier. Deze zal op de Blog geplaatst worden en men kan deze dan invullen en verzenden naar: ayam1961@gmail.com 

Vanwege de zomervakantie is er géén Autismecafé in de maanden juli en augustus.

De eerstvolgende bijeenkomst is op vrijdag 4 september; het thema is:
 ASS en kinderen (wel of niet)

Het opvoeden van kinderen is behoorlijk intensief en als je zelf een autismestoornis hebt, is het zo mogelijk nog zwaarder.

Als jij als volwassene weet dat het risico groot is om een kind te krijgen dat misschien ook autistisch  zal zijn, kies je er dan voor om wel of geen kinderen te krijgen?

Ondanks dat er van alle kanten hulp te verkrijgen is, kan je je afvragen wat doe je jezelf aan of wat doe je je ongeboren kind aan.

Het kan ook zo zijn dat jij al kinderen had voordat je wist van je eigen autismediagnose. Hoe is dit voor jou en hoe ga je daar mee om?

Je bent van harte welkom om hierover met andere autisten te komen praten.